• ge·brek·ziek·te
enkelvoud meervoud
naamwoord gebrekziekte gebrekziektes
gebrekziekten
verkleinwoord

de gebrekziektev

  1. (medisch) ziekte veroorzaakt door onvoldoende voeding, voedingsstoffen of vitaminen
    • Scheurbuik is een gebrekziekte, er is een tekort aan vitamine C 
    • Marasmus is een gebrekziekte, er is een algemeen tekort aan voedingsstoffen.