fascineren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fascineren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• fas·ci·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘sterk boeien’ voor het eerst aangetroffen in 1553
• afgeleid van het Franse fasciner (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
fascineren	fascineerde	gefascineerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

fascineren

1. overgankelijk iemands aandacht vasthouden

   • Het publiek was gefascineerd door het opgevoerde spektakel. 

   ▸ Zij grossierde niet bepaald in vormen. Met haar benige, tanige en uitgemergelde gestalte was zij meer iemand van duidelijke en consequente lijnen. Maar zij was in haar etherische hardheid onmiskenbaar fascinerend.

   ▸ Het concept tabula rasa, dat ervan uitgaat dat de mens als een onbeschreven blad wordt geboren en verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk en verlies fascineert me.

Synoniemen

• boeien, betoveren

Afgeleide begrippen

• fascinatie

Vertalingen

    1. iemands aandacht vasthouden   

Deens: fascinere (da) Duits: fazinieren (de) Engels: fascinate (en) Frans: fasciner (fr)

Italiaans: affascinare (it) Spaans: fascinar (es) Tsjechisch: fascinovat (cs) imperfectief / perfectief

Gangbaarheid

• Het woord fascineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fascineren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.