erneire
- er·nei·re
vervoeging tegenwoordige tijd, aantonende wijs, bedrijvende vorm hele vervoeging zie erneire/vervoeging | ||||
---|---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
erneire | |||
verleden tijd |
(er) hot erneiert | |||
voltooid deelwoord |
erneiert | |||
enkelvoud | meervoud | |||
1e persoon | ich | erneier | mir / mer | erneire |
2e persoon | du | erneierscht | dihr / der dihr / der dihr / der ihr / er ihr / er nihr / ner |
erneiert erneire erneire erneiert erneire erneire |
3e persoon | er | erneiert | sie | erneire |
sie | erneiert | |||
es | erneiert |
erneire
- overgankelijk verlengen, vernieuwen
- «Wammer sei Vertrag erneire muss, kammer en neie Telephone griege. Ich hab en neie iPhone gewaehlt.»
- Als je je contract moet verlengen, kun je een nieuwe telefoon krijgen. Ik heb een nieuwe iPhone gekozen.
- «Wammer sei Vertrag erneire muss, kammer en neie Telephone griege. Ich hab en neie iPhone gewaehlt.»