dukke
- duk·ke
- Afkomstig uit het Nederduits.
Naar frequentie | 2896 |
---|
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | dukke |
tegenwoordige tijd | dukker |
verleden tijd | dukket dukka |
voltooid deelwoord |
dukket dukka |
onvoltooid deelwoord |
dukkende |
lijdende vorm | dukkes |
gebiedende wijs | dukk |
vervoegingsklasse | Klasse 1 zwak |
opmerking |
dukke
- onovergankelijk zich bukken
- overgankelijk induiken
- (figuurlijk) onderdompelen
- (figuurlijk) vernederen
- overgankelijk duiken
- dukke opp
- [1] dukke seg
- [1] bøye seg
- [1]: huke seg ned
- [2] fordype seg i
- [3] ydmyke
- [1-4] dukking
dukke opp
- overgankelijk verschijnen, te voorschijn komen, opduiken
- «En rekke nye gutte- og jentenavn har dukket opp.»
- Een aantal nieuwe jongens- en meisjesnamen is verschenen.
- «En rekke nye gutte- og jentenavn har dukket opp.»
dukke seg
- wederkerend (het hoofd) intrekken
- duk·ke
- Afkomstig uit het Nederduits.
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | dukke dukka |
tegenwoordige tijd | dukkar |
verleden tijd | dukka |
voltooid deelwoord |
dukka |
onvoltooid deelwoord |
dukkande |
lijdende vorm | dukkast |
gebiedende wijs | dukk dukka dukke |
vervoegingsklasse | Klasse 1 zwak |
opmerking |
dukke
- dukke opp
- [1]: bøye seg
- [1]: huke seg ned
- [3] audmjuke
- [1-4] dukking
dukke opp
- overgankelijk verschijnen, te voorschijn komen, opduiken