• dub·be·le punt
  • Samenstelling met tussenliggende spatie van dubbel met het achtervoegsel -e en punt
enkelvoud meervoud
naamwoord dubbele punt dubbele punten
verkleinwoord - -

dubbele punt v/m en o

  1. (taalkunde) een leesteken gevormd door twee boven elkaar geplaatste punten.