desca
Latijn
Uitspraak
- IPA: /ˈdɛska/
Woordafbreking
- des·ca
Woordherkomst en -opbouw
- Een vrouwelijke vorm naast discus, die in het klassiek Latijn niet bestond. De klinker "e" is mogelijk ontstaan onder invloed van het Italiaanse desco.
Zelfstandig naamwoord
dĕsca v
- (middeleeuws Latijn) schrijftafel
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | dĕsca | dĕscae |
genitief | dĕscae | dĕscārum |
datief | dĕscae | dĕscīs |
accusatief | dĕscam | dĕscās |
ablatief | dĕscā | dĕscīs |
vocatief | dĕsca | dĕscae |
Overerving en ontlening
Occitaans
Uitspraak
- IPA: /ˈdesko/
Woordafbreking
- des·ca
Woordherkomst en -opbouw
- Van het middeleeuws-Latijnse desca.
Zelfstandig naamwoord
desca v