courtage
- cour·ta·ge
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘makelaarsloon’ voor het eerst aangetroffen in 1520 [1]
- afgeleid van het Franse 'courtage' (met het achtervoegsel -age) [2] [3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | courtage | courtages |
verkleinwoord |
de courtage v
- (economie) beloning die een adviseur of tussenpersoon ontvangt na de verkoop van een product
- ▸ In deze periode had Mercurius ongeveer 8 miljoen bruto binnengehaald, waarvan af werden getrokken de lopende rentekosten van de lening van het concern van 1,2 miljoen, bepaalde investeringen in voertuigen, roerende goederen en loonkosten voor nieuw aangetrokken personeel van circa 2 miljoen en daarbij courtage van 2,4 miljoen.[4]
1. beloning voor de tussenpersoon
- Het woord courtage staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "courtage" herkend door:
88 % | van de Nederlanders; |
60 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "courtage" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ courtage op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“De tweede doodzonde” (2020), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044645149
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be