copernicaans

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  copernicaans    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌkopɛrniˈkans / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• co·per·ni·caans

Woordherkomst en -opbouw

• eponiem, afgeleid met het achtervoegsel -aans van  Copernicus en , de 16e-eeuwse Poolse astronoom M. Kopernik

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	copernicaans	copernicaanser	copernicaanst
verbogen	copernicaanse	copernicaansere	copernicaanste
partitief	copernicaans	copernicaansers	-

Bijvoeglijk naamwoord

copernicaans

1. (astronomie) volgens de opvatting waarbij de planeten net als de aarde om de zon draaien (en niet met de zon om de aarde)

   ▸ De bewijsvoering van Galilei bij de verdediging van het copernicaans systeem was op zichzelf al een probleem voor vele jezuïeten van het Collegio Romano.

2. (figuurlijk) radicale veranderd (van breed gedeelde opvattingen)

   ▸ In de eeuw daarna kwamen territoriale staten op als Pruisen, Oostenrijk en Beieren. Dat zorgde, schrijft Smith, voor een ‘copernicaanse wending’ in het denken over Duitsland. Een belangrijk aspect van die ommekeer was het ontluikende patriottisme.

Gangbaarheid

• Het woord copernicaans staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.