consecutief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  consecutief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·se·cu·tief

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘opeenvolgend’ voor het eerst aangetroffen in 1669
• afgeleid van het Franse consécutif of daarvoor van het Latijnse 'consecutivus' (met het voorvoegsel con-)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	consecutief	consecutiever	consecutiefst
verbogen	consecutieve	consecutievere	consecutiefste
partitief	consecutiefs	consecutievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

consecutief

1. opeenvolgend
2. (taalkunde) dienend om een opeenvolging aan te wijzen

Verwante begrippen

• achtereenvolgend, aaneenvolgend, successief, conclusief

Vertalingen

    1.   

Engels: consecutive (en) Frans: consécutif (fr)

Spaans: consecutivo (es)

Gangbaarheid

• Het woord consecutief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "consecutief" herkend door:

49 %	van de Nederlanders;
71 %	van de Vlamingen.