cohort

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  cohort    (hulp, bestand)
• IPA: / koˈhɔrt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• co·hort

Woordherkomst en -opbouw

• Vermoedelijk direct van Latijn cohors, in de betekenis van ‘onderafdeling van Romeins legioen’ aangetroffen vanaf 1767

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	cohort	cohorten
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de cohort v / m, het cohort o

1. (geschiedenis), (militair) oude Romeinse legereenheid van 6 centuries, bij elkaar 480 man

   ▸ „Vroeger waren we al blij als we ergens een fragment van een inscriptie met een of twee letters vonden”, vertelt Norde. „Hier zijn we bij wijze van spreken al teleurgesteld als we maar een halve tekst hebben, want we hebben zeker acht vrijwel complete teksten gevonden.” Daaruit valt af te leiden dat onder meer de Cohors II civium Romanorum, het Tweede Cohort van Romeinse Burgers, bij Herwen is geweest. Hetzelfde cohort was ook betrokken bij de bouw van het grote legerkamp, dat vorig jaar bij Valkenburg in Zuid-Holland is ontdekt en opgegraven.

2. (statistiek) groep die vanwege bepaalde gemeenschappelijke kenmerken bij elkaar is gebracht

   ▸ Die mensen vergeten de corona-basisregels zoals het houden van afstand en het wassen van de handen. Wanneer zij ziek worden is het dus belangrijk dat zij samen in één cohort zitten. Dan is dat geen probleem meer.

Afgeleide begrippen

• cohorte, cohortonderzoek, cohortstudie

Vertalingen

    1.   

Spaans: cohorte (es) v

Gangbaarheid

• Het woord cohort staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cohort" herkend door:

77 %	van de Nederlanders;
62 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  cohort (VS)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
cohort	cohorts

Zelfstandig naamwoord

cohort

1. (geschiedenis), (militair) cohort [1], oude Romeinse legereenheid
2. cohort [2], groep
3. medeplichtige
4. collega
5. (biologie) groep organismen

vervoeging
onbepaalde wijs	to  cohort
he/she/it	cohorts
verleden tijd	cohorted
voltooid deelwoord	cohorted
onvoltooid deelwoord	cohorting
gebiedende wijs	cohort

Werkwoord

cohort

1. een cohort vormen, bijeenkomen, samenkomen