eponiem van Italiaanscarpaccio, genoemd naar de 15e-eeuwse Venetiaanse schilder V. Carpaccio die veel rood en wit in zijn schilderijen gebruikte; in de betekenis van ‘voorgerecht bestaande uit dunne plakjes rauwe ossenhaas’ voor het eerst aangetroffen in 1992 [1][2]
(voeding) een Italiaans gerecht van dungesneden rauwe runderlende (contrefilet, maar zonder vet randje, en ontdaan van alle kleine ongerechtigheden), met een dressing van mayonaise met wat citroensap, worcestersaus, melk, zout en peper
Albert Heijn rekent ook op veel gourmetters. De winkel koopt daarnaast extra andere klassiekers in: carpaccio, ragout en bladerdeeg.[3]
Roberto Payer is speciaal teruggekomen uit Italië; hij was in zijn huis en ook in Venetië. Daar at hij in een restaurant waar een kleine carpaccio 55 euro kostte en een grote 95 euro.[4]