• bo·ven·ge·meld
stellend
onverbogen bovengemeld
verbogen bovengemelde
partitief bovengemelds

bovengemeld [1]

  1. van zaken of personen die reeds eerder in een geschrift zijn genoemd
    • Het voorstel van een ‘Verkenningscommissie’ Klassieke Talen om op het gymnasium een nieuw vak in te voeren onder de titel Griekse en Latijnse Taal en Cultuur (GLTC) en om daarbij het onderwijs in de beide klassieke talen facultatief te stellen, berust op een aantal welhaast onuitroeibare misverstanden. Ik noem er drie. In het Tussenrapport van de bovengemelde ‘Verkenningscommissie’ wordt gesteld dat „de klassieke talen een zware wissel op het puberbrein [trekken]”. Maar wie zegt dat? En wat is het nieuwe aan die constatering? Bestaat er proefondervindelijk onderzoek waaruit zou blijken dat het puberbrein zich vandaag de dag slechter verdraagt met het onderwijs in de klassieke talen dan, zeg, twintig jaar geleden? Is er gedurende een langere periode onderzoek gedaan naar de relatie puberbrein-klassieke talen en de ontwikkelingen daarin? En geldt die problematische relatie ook voor bijvoorbeeld het onderwijs in de natuurwetenschappen of geschiedenis?[2] 
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. NRC Jan Blokker Jr 11 januari 2010