boum
- klanknabootsing van een hartslag of een ontploffing [1]
boum
boum m
- (spreektaal) knalsucces
- «Son nouvel album a fait un boum.»
- Zijn nieuwe album was een knaller. [1]
- «Son nouvel album a fait un boum.»
boum v
- (spreektaal) fuif, (dans)feest
- «On est allés en boum, mais c'était nul.»
- We zijn naar een feestje gegaan, maar het was niks. [1]
- «On est allés en boum, mais c'était nul.»
boum
- genitief meervoud van bōs
- IPA: /ˈbɒʊm/ (Etsbergs)
boum m
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | boum | poum | böjmke | pöjmke | böjm | pöjm | böjmkes | pöjmkes |
genitief | boums | poums | böjmkes | pöjmkes | böjm | pöjm | böjmkes | pöjmkes |
locatief | boumes | poumes | boumeske | poumeske | boumese | poumese | boumeskes | poumeskes |
datief | boume | poume | böjmke | pöjmke | böjm | pöjm | böjmkes | pöjmkes |
accusatief | boum | poum | böjmke | pöjmke | böjm | pöjm | böjmkes | pöjmkes |