Blåbringebær.
Dauwbraam.
  • blå·brin·ge·bær

blåbringebær o

  1. (plantkunde) dauwbraam, duinbraam
    «Blåbringebær er en liten krypende busk med rund og tornete stengel.»
    De dauwbraam is een kleine kruipende struik met ronde en doornige stengels.
o enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blåbringebær     blåbringebæret     blåbringebær     blåbringebæra
blåbringebærene  
genitief   blåbringebærs     blåbringebærets     blåbringebærs     blåbringebæras
blåbringebærenes  


  • blå·brin·ge·bær

blåbringebær o

  1. (plantkunde) dauwbraam, duinbraam
o enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blåbringebær     blåbringebæret     blåbringebær     blåbringebæra  
genitief                        
o
bijvorm
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief                     blåbringebæri  
genitief