bezinken

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
bezinken	bezinkend
bezinking	bezonken
bezinksel

Uitspraak

• Geluid:  bezinken    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈzɪŋkə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• be·zin·ken

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van zinken met het voorvoegsel be-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bezinken	bezonk	bezonken
klasse 3	volledig

Werkwoord

bezinken

1. ergatief langzaam naar de bodem zakken van deeltjes die in een vloeistof gemengd waren

   • In deze put van 300 m op 150 m groot zouden zand en slib bezinken alvorens ze het Zwin binnenstromen. 

2. (figuurlijk) geleidelijk inwerken op de gedachten, zodat het oordeel zich geleidelijk kan verhelderen

   • Wij zijn de onrustigen, de wispelturigen, die altijd aan het prutsen en het veranderen zijn. Daardoor zitten wij in een ongezellig kaal land. Wij laten niets met rust. Wij laten de dingen om ons heen niet bezinken. 

Typische woordcombinaties

• [2]: laten bezinken

zonder haast overdenken, helemaal laten inwerken

Vertalingen

    1.   

Spaans: posarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord bezinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bezinken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.