beschouwingswijze


  • be·schou·wings·wij·ze
enkelvoud meervoud
naamwoord beschouwingswijze beschouwingswijzen
verkleinwoord

de beschouwingswijzev / m [1]

  1. de manier hoe men tegen een bepaalde zaak of persoon aankijkt
     Hij was in een vicieuze cirkel terechtgekomen, waaruit hij zich slechts kon bevrijden door gedurende de periode van zelfonderzoek aansluiting te zoeken met de persoon of groep in zijn omgeving die nog het meest over die voor hem zo belangrijke evenwichtigheid beschikte en zich vervolgens zijn of hun beschouwingswijze eigen te maken.[2]