Bergart.
Gesteente.
  • berg·art

bergart m/v

  1. (geologie) gesteente, steen
m/v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bergart     m: bergarten
v: bergarta  
  bergarter     bergartene  
genitief   bergarts     m: bergartens
v: bergartas  
  bergarters     bergartenes  
  • eruptive bergarter / magmatiske bergarter / vulkanske bergarter
stollingsgesteenten / vulkanische gesteenten
  • sedimentære bergarter
sedimentaire gesteenten
  • metamorfe bergarter / omdannete bergarter
metamorfe gesteenten


  • berg·art

bergart m/v

  1. (geologie) gesteente, steen
m enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bergart     bergarten     bergartar     bergartane  
genitief                        
v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bergart     bergarta     bergarter     bergartene  
genitief                        
v
bijvorm
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief         bergarti              
genitief                        
  • magmatiske bergartar
stollingsgesteenten / vulkanische gesteenten
  • sedimentære bergartar
sedimentaire gesteenten
  • metamorfe bergartar
metamorfe gesteenten