bedilzuchtig
- be·dil·zuch·tig
- afgeleid van bedilzucht met het achtervoegsel -ig
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | bedilzuchtig | bedilzuchtiger | bedilzuchtigst |
verbogen | bedilzuchtige | bedilzuchtigere | bedilzuchtigste |
partitief | bedilzuchtigs | bedilzuchtigers | - |
bedilzuchtig [1]
- de neiging tot bedillen hebbend
- Het woord bedilzuchtig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.