Bíll
Een auto
  • Afkomstig van het Deense zelfstandige naamwoord bil, dat een verkorting van automobil is, en als samenstelling van het Oudgriekse woord αὐτός) ‎(autós, “self”; woordstam αὐτo- (auto-)) en het Latijnse woord mobilis komt
Klasse m1
sterk
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bíll     bíllinn     bílar     bílarnir  
genitief   bíls     bílsins     bíla     bílanna  
datief   bíl     bílnum     bílum     bílunum  
accusatief   bíl     bílinn     bíla     bílana  

bíll, m

  1. (techniek), (verkeer) auto, wagen
  • fara á bíl
met de auto gaan