alterneren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  alterneren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• al·ter·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘afwisselen’ voor het eerst aangetroffen in 1553
• afgeleid van het Franse alterner of het Latijnse 'alternare' (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
alterneren	alterneerde	gealterneerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

alterneren

1. onovergankelijk (elkaar) min of meer regelmatig afwisselen

   • Een alternerend rijm. 

2. onovergankelijk, (landbouw) aan wisselbouw doen

Afgeleide begrippen

• alternant, alternatie, alternator

Vertalingen

    1. (elkaar) min of meer regelmatig afwisselen   

Duits: alternieren (de) Engels: alternate (en) Frans: alterner (fr)

Portugees: alternado (pt) m, alternada (pt) v Spaans: alternar (es)

Gangbaarheid

• Het woord alterneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "alterneren" herkend door:

84 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.