aanblaffen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanblaffen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈamblɑfə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·blaf·fen

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  aan vz  en  blaffen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanblaffen	blafte aan	aangeblaft
zwak -t	volledig

Werkwoord

aanblaffen

1. overgankelijk ergens naar blaffen. (bij dieren)

   • De gevangenen werden aangeblaft door de politiehonden. 

2. overgankelijk iemand toesnauwen. (bij mensen)

   • Ik laat me niet door jou zo aanblaffen. 

Vertalingen

    1. ergens naar blaffen   

Duits: anbellen (de) Engels: bark at (en)

Frans: aboyer après (fr)

    2. iemand toesnauwen   

Duits: anbellen (de) Engels: bark at (en)

Frans: engueuler (fr)

Gangbaarheid

• Het woord aanblaffen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.