• Wun·ner
v enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Wunner die Wunner Wunner die Wunner
datief re Wunner der Wunner Wunner de Wunner
accusatief en Wunner die Wunner Wunner die Wunner
o enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Wunner es Wunner Wunner die Wunner
datief me Wunner em Wunner Wunner de Wunner
accusatief en Wunner es Wunner Wunner die Wunner

Wunner, v / o

  1. mirakel, wonder