Schtudent
- Schtu·dent
- Afkomstig van het Middelhoogduitse woord studente zn , dat aan het Latijnse deelwoord studens ww ontleend is, dat van het Latijnse werkwoord studere "streven, studeren" komt
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Schtudent | der Schtudent | Schtudente | die Schtudente |
datief | me Schtudent | em Schtudent | Schtudente | de Schtudente |
accusatief | en Schtudent | der Schtudent | Schtudente | die Schtudente |
Schtudent, m