• In·dien
  • van Engels Induan, naam voorgesteld door de Russische geologen L.D. Kiparisova en Y.N. Popov in 1956; afgeleid van de rivier Indus met het achtervoegsel -ien

het Indieno

  1. verouderde spelling of vorm van induen tot 2006 (geologie)
  • In specialistische publicaties blijft volgens de Taalunie spelling met een hoofdletter mogelijk, zie hier.


Indien

  1. (toponiem: land) India


Indien

  1. (toponiem: land) India


Indien m

  1. indiaan


Indien

  1. (toponiem: land) India; een soeverein land in het zuiden van Azië. In het noordwesten begrensd door Pakistan, in het noorden door China, Nepal en Bhutan en in het noordoosten door Myanmar en Bangladesh


Indien

  1. (toponiem: land) India; een soeverein land in het zuiden van Azië. In het noordwesten begrensd door Pakistan, in het noorden door China, Nepal en Bhutan en in het noordoosten door Myanmar en Bangladesh


  enkelvoud
nominatief   Indien  
genitief   Indiens  

Indien o

  1. (toponiem: land) India
Landen in Azië in het Zweeds

AfghanistanArmenienAzerbajdzjanBahrainBangladeshBhutanBruneiCypernEgyptenFilippinernaFörenade ArabemiratenGeorgienIndienIndonesienIrakIranIsraelJapanJemenJordanienKambodjaKazakstanKinaKirgizistanKuwaitLaosLibanonMalaysiaMaldivernaMongolietMyanmar / BurmaNepalNordkoreaOmanPakistanQatarRysslandSaudiarabienSingaporeSri LankaSydkoreaSyrienTadzjikistanThailandTurkietTurkmenistanUzbekistanVietnam