• He·xe·meesch·der
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Hexemeeschder der Hexemeeschder Hexemeeschder die Hexemeeschder
datief me Hexemeeschder em Hexemeeschder Hexemeeschder de Hexemeeschder
accusatief en Hexemeeschder der Hexemeeschder Hexemeeschder die Hexemeeschder

Hexemeeschder, m

  1. (magie), (persoon) heksenmeester