Hellehond
Niet te verwarren met: hellehond |
- Hel·le·hond
- samenstelling van hel zn en hond zn met het invoegsel -e- , geschreven met een hoofdletter volgens spellingregel 16.A
enkelvoud | |
---|---|
nominatief | Hellehond |
genitief | - |
Hellehond m
- (mythologie) bij de oude Grieken de driekoppige bewaker van de toegang tot Hades
- ▸ Van verre ziet Europa toe. Zij spoort de admiraal aan, Karel Gustaaf in boeien te slaan en hem, gelijk Hercules deed met de Hellehond, aan iedereen als afschrikwekkend voorbeeld te laten zien, vooral ook aan kardinaal Mazarin.[1]
- (mythologie) bij de oude Germanen de hond die de oppergod Wodan vergezelde als hij de jacht door de hemel leidde
- ▸ Tyr, de god van de oorlog, vocht met Garm, de Hellehond van de godin van de onderwereld, en ook zij verwondden elkaar zo hevig, dat geen van beiden het overleefde.[2]
- Naast bovenstaande meer algemene betekenissen kan "Hellehond" ook voorkomen als de bijnaam van een persoon of de titel van een kunstwerk.
- Het woord Hellehond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Weblink bron H.H.J. de LeeuweEen politiek gelegenheidsspel van Jan Vos: ‘Ontzet van Koppenhaven’ in: De Nieuwe Taalgids., jrg. 61 nr. 3 (1968), Wolters-Noordhoff, Groningen, p. 187
- ↑ Weblink bron Simone Kramer“Over goden en reuzen: verhalen uit de Edda” (2014), Ploegsnam b.v., Amsterdam, ISBN 9789021673752, p. 149