Hammel
- Ham·mel
- Ontleend aan het Duitse woord Hammel zn , dat van het Middelhoogduitse woord hamel zn (Nederlands: hamel zn en dat weer van het Oudhoogduitse woord hamal zn komt
| enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
|---|---|---|---|---|
| nominatief | en Hammel | der Hammel | Hammel | die Hammel |
| datief | me Hammel | em Hammel | Hammel | de Hammel |
| accusatief | en Hammel | der Hammel | Hammel | die Hammel |
Hammel, m
- (veeteelt) hamel, een gecastreerde bok of ram (Ovis gmelini aries
)
