Gnoddel
- Gnod·del
- Misschien afkomstig von het Duitse dialectwoord 'Knüddel' "knoop"
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Gnoddel | der Gnoddel | Gnoddel | die Gnoddel |
datief | me Gnoddel | em Gnoddel | Gnoddel | de Gnoddel |
accusatief | en Gnoddel | der Gnoddel | Gnoddel | die Gnoddel |
Gnoddel, m
- brokje, klompje
- klomp, kont
- een stevige persoon
- drol, poep
- een vaste ronde klomp drol van veel dieren
- [4]: Schofgnoddel zn , v
|