-sor
- -·sor
-sor
- vormt (mannelijke) zelfstandige naamwoorden van werkwoorden, hiervan de handelend persoon of dader gevend,
-er, -aar.
Ontstaat na klankverandering van de werkwoordstam met het achtervoegsel -tor:- Kan ontstaat na klankverandering, assimilatie genoemd.
- Kan ontstaat na klankverandering, assibilatie genoemd.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | -sor | -sōrēs |
genitief | -sōris | -sōrum |
datief | -sōrī | -sōribus |
accusatief | -sōrem | -sōrēs |
vocatief | -sor | -sōrēs |
ablatief | -sōre | -sōribus |