zelfcorrectie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zelfcorrectie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zelf·cor·rec·tie

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  zelf zn  en  correctie zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	zelfcorrectie	zelfcorrecties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de zelfcorrectie v

1. het zelf ingrijpen als je iets verkeerds doet of dreigt te doen

   ▸ Het kan leiden tot ontremd en impulsief gedrag, slechte zelfcorrectie, afname van het besef wat hoort en wel/niet kan (ongepaste grappen), weinig/geen aandacht voor anderen, zonder dat zij dat zelf overzien.

2. een automatische reactie die het effect van een eerdere gebeurtenis teniet doet

   ▸ Maar ook is denkbaar dat er iets meespeelt dat de wetenschap nog niet goed begrijpt. Een zelfcorrectie van het klimaat misschien, of een rem op de opwarming die we nog niet kennen. Dat laatste roept natuurlijk de gewetensvraag op: is er dan niet ook een onbekende factor die de warmte in de jaren tachtig en negentig extra omhoog heeft gestuwd? Ook dat is vooralsnog niet principieel uit te sluiten.

3. stijlfiguur waarbij de schrijver een opzettelijke fout maakt, om die tegelijk te herstellen

Synoniemen

• [3] correctio

Gangbaarheid

• Het woord zelfcorrectie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.