wraken
- wra·ken
- In de betekenis van ‘afkeuren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265. Afgeleid van de wortel van wreken ww . [1][2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
wraken |
wraakte |
gewraakt |
zwak -t | volledig |
wraken
- overgankelijk afkeuren, verwerpen
- overgankelijk (juridisch) op bepaalde, bij wet omschreven gronden niet toelaten of onbevoegd verklaren
- overgankelijk, (verouderd) wreken ww [1], wraak nemen voor
afkeuren, verwerpen
- Het woord wraken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wraken" herkend door:
94 % | van de Nederlanders; |
89 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ wraken op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "wraken" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be