wieking

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈwiːkɪŋ(g)/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

wieking m

1. Viking

wieking v

1. wijking
2. afwijking

Verbuiging

m	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	wieking	-	wiekingske	-	wiekinger	-	wiekingskes	-
genitief	wiekings	-	wiekingskes	-	wiekinger	-	wiekingskes	-
locatief	wiekinges	-	wiekingeske	-	wiekingese	-	wiekingeskes	-
datief	wiekinge	-	wiekingske	-	wiekinger	-	wiekingskes	-
accusatief	wieking	-	wiekingske	-	wiekinger	-	wiekingskes	-

v	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	wieking	-	wiekingske	-	wiekinger	-	wiekingskes	-
genitief	wieking	-	wiekingskes	-	wiekinger	-	wiekingskes	-
locatief	wiekinges	-	wiekingeske	-	wiekingese	-	wiekingeskes	-
datief	wieking	-	wiekingske	-	wiekinger	-	wiekingskes	-
accusatief	wieking	-	wiekingske	-	wiekinger	-	wiekingskes	-