weggooien

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  weggooien    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɛɣojə(n) / (3 lettergrepen); /ˈwɛχojən/

Woordafbreking

• weg·gooi·en

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  weg bw  en  gooien ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
weggooien	gooide weg	weggegooid
zwak -d	volledig

Werkwoord

weggooien

1. overgankelijk iets met de hand in beweging brengen zodat het zich snel vrij door de lucht verwijdert

   • Je kunt simpelweg een bal weggooien en terug laten brengen door je hond. 
   • Ook tilde hij biervaten op en wedde met een anderen bezoeker wie ze 't verste kon weggooien; 

2. overgankelijk zich van iets ontdoen

   • Kun je die dozen even voor me weggooien? 

   ▸ Behalve digitale kaarten op mijn telefoon droeg ik ook papieren kaarten en een kompas met me mee, maar al na een aantal weken gooide ik alle papieren kaarten weg om gewicht te sparen.

   ▸ In veel winkels zijn ondertussen lege schappen te vinden. Vooral versproducten als zuivel, vlees, fruit en eieren zijn nog moeilijk te krijgen. Dat komt enerzijds doordat de blokkades het onmogelijk maken om de producten aan te vullen en anderzijds doordat de producten die nog beschikbaar zijn bederven en dus weggegooid moeten worden.

3. (figuurlijk)overgankelijk iets waardevols door eigen toedoen verliezen

   • We vinden het afgrijselijk dat jongeren hun toekomst weggooien. 

Synoniemen

• wegwerpen

Afgeleide begrippen

• weggooizakdoek

Uitdrukkingen en gezegden

• [1] het kind met het badwater weggooien
• [1] op slot doen en de sleutel weggooien
• [2] geld weggooien

Spreekwoorden

• [1] men moet oude schoenen niet weggooien, voordat men nieuwe heeft

Gangbaarheid

• Het woord weggooien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "weggooien" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.