vinder

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vinder    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vin·der

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van vinden met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vinder	vinders
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de vinder m

1. iemand die iets vindt

   • De vinder van de portemonnee bracht deze netjes naar het politiebureau. 

Hyponiemen

• kwartjesvinder, offervinder, padvinder, visvinder, zeildoekvinder

Afgeleide begrippen

• vindersloon, vindersrecht

Gangbaarheid

• Het woord vinder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vinder" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈvenʌ /

Woordafbreking

• vin·der

Naar frequentie	633

Werkwoord

vinder

1. tegenwoordige tijd van vinde

Zelfstandig naamwoord

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vinde

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	vinder	vinderen	vindere	vinderne
genitief	vinders	vinderens	vinderes	vindernes

Zelfstandig naamwoord

vinder

1. winnaar (mannelijke vorm)

   «Søndag aften udråbte Tyrkiets premierminister Recep Tayyip Erdogan sit eget partiet AKP som vinder af landets lokalvalg.»

   Op zondagavond riep de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan zijn eigen partij AKP uit als de winnaar van de lokale verkiezingen in het land.

2. winnares (vrouwelijke vorm)

Verwijzingen

• vinder in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Noors

Woordafbreking

• vin·der

Naar frequentie	3457

Werkwoord

vinder

1. tegenwoordige tijd van vinde

Zelfstandig naamwoord

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vind

Zelfstandig naamwoord

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vinde

Nynorsk

Woordafbreking

• vin·der

Werkwoord

vinder

1. verouderde spelling of vorm van vind tot 2012

(verouderd) tegenwoordige tijd van vinda en vinde

Zelfstandig naamwoord

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vinde