tuinkant
- tuin·kant
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | tuinkant | tuinkanten |
| verkleinwoord |
de tuinkant m
- deel van een woning of kamer die gericht is naar de tuin
- ▸ Noppen stond op en liep naar de tuinkant van de suite.[2]
- Het woord tuinkant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ “Advocaat van de Hanen” (1990), De Bezige Bij
, ISBN 9789023479925
