toegeving
- toe·ge·ving
- van Middelnederlands toegevinge, afgeleid van toegeven met het achtervoegsel -ing [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | toegeving | toegevingen |
verkleinwoord | - | - |
de toegeving v
- je standpunt veranderen om een verschil van mening kleiner maken of te beëindigen
- iets wat aan iemand speciaal, met uitsluiting van anderen, wordt gegeven
- Het woord toegeving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "toegeving" herkend door:
88 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be