tied
- IPA: /tiːd/ (Etsbergs)
tied m
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | tied | died | - | - | tiejer | diejer | - | - |
genitief | tieds | dieds | - | - | tiejer | diejer | - | - |
locatief | tiedes | diedes | - | - | tiedese | diedese | - | - |
datief | tieje | dieje | - | - | tiejer | diejer | - | - |
accusatief | tied | died | - | - | tiejer | diejer | - | - |
tied
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | tied | |
verkleinwoord | tiedjen |
tied
tied
- tijd; de onstuitbare gang der dingen van toekomst door het heden naar het verleden
tied
- Afgeleid van het Middelnederlandse tijt
tied