tiebreak in tennis (let op de 6-6 stand)
  • tie·break
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘extra slagen na onbesliste tennisset’ voor het eerst aangetroffen in 1984 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord tiebreak tiebreaks
verkleinwoord

de tiebreakm

  1. (sport) een beslissende 'game' bij tennis als de stand 6-6 is in een set
    • Met 6-3 in de tweede set en een break voorsprong in de derde kregen ze de bijna 30.000 toeschouwers stil. Herbert en Gasquet braken echter terug en waren in de tiebreak beter. Tot een vijfde set lieten ze het daarna niet meer komen: 6-4.[3] 
  2. beslissend wedstrijd onderdeel bij gelijke stand
    • In Teheran werd Argentinië opzij gezet na een tiebreak, in Antwerpen waren vier sets genoeg om Italië te verslaan. Japan en de Dominicaanse Republiek trof België niet recent.[4] 
72 % van de Nederlanders;
67 % van de Vlamingen.[5]