suicidium
- IPA: (klassiek) /ˌsʊʷɪˈkiːdɪʲʊ(m)/
- Laatlatijnse samenstelling van suus met het achtervoegsel -cidium, gevormd naar het voorbeeld o.a. van parricidium. Het klassiek Latijn kende geen afzonderlijk woord voor zelfmoord.
sŭĭcīdĭum o
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | sŭĭcīdĭum | sŭĭcīdĭa |
genitief | sŭĭcīdĭī | sŭĭcīdĭōrum |
datief | sŭĭcīdĭō | sŭĭcīdĭīs |
accusatief | sŭĭcīdĭum | sŭĭcīdĭa |
vocatief | sŭĭcīdĭum | sŭĭcīdĭa |
ablatief | sŭĭcīdĭō | sŭĭcīdĭīs |
suicidium o