suf

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  suf    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• suf

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord: Oergermaans *sufjaz ‘slaperig’, afleiding uit het sterke ww. *sufan- ‘slapen’ (waaruit Oudnoords sofa), bij Indo-Europees *sup-e-, presensstam met nultrap van *su̯ep-, waartoe ook Hittitisch šupp(t)ari ‘slapen’ en Sanskriet svápiti ‘hij slaapt’ behoren.

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	suf	suffer	sufst
verbogen	suffe	suffere	sufste
partitief	sufs	suffers	-

Bijvoeglijk naamwoord

suf

1. moeite ervarend om oplettend te zijn

   • Na de lange reis was hij blij zijn suffe hersenen wat rust te kunnen gunnen. 

Synoniemen

• lodderig

Werkwoord

vervoeging van
suffen

suf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van suffen
   

   • Ik suf. 

2. gebiedende wijs van suffen
   

   • Suf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van suffen
   

   • Suf je? 

Gangbaarheid

• Het woord suf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "suf" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.