suçlu
- suç·lu
stellend | vergrotend | overtreffend |
---|---|---|
suçlu | daha suçlu | en suçlu |
suçlu
- schuldig (verantwoordelijk voor een strafbaar feit)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | suçlu | suçlular |
genitief | suçlunun | suçluların |
datief | suçluya | suçlulara |
accusatief | suçluyu | suçluları |
locatief | suçluda | suçlularda |
ablatief | suçludan | suçlulardan |
suçlu