• styk·dot·ter

stykdotter m

  1. (familie) stiefdochter.
    «Det var to systrer - ei stykdotter og ei rett dotter - dei skulle setja seg på ei bru og spinna.»
    Er waren twee zussen - een stiefdochter en een echte dochter - zij gingen zitten op een brug en sponnen.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stykdotter     stykdottera     stykdøtrer     stykdøtrene  
genitief   stykdotters     stykdotteras     stykdøtrers     stykdøtrenes