studeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  studeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stu·de·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘leren’ voor het eerst aangetroffen in 1265
• afgeleid van het Latijnse studēre met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
studeren	studeerde	gestudeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

studeren

1. overgankelijk (onderwijs) het volgen van een opleiding en verwerven van kennis, gewoonlijk aan een universiteit als voornaamste bezigheid

   • Jan studeert in Groningen. 

2. inergatief het zich concentreren op een bepaalde lesstof om zich deze eigen te maken

   • Je moet Jan niet storen want hij zit te studeren. 

Afgeleide begrippen

• [2] bestuderen

Hyponiemen

• afstuderen, bestuderen, doorstuderen, instuderen, telestuderen

Afgeleide begrippen

• studeerkamer

Vertalingen

    1. het volgen van een opleiding en verwerven van kennis, gewoonlijk aan een universiteit als voornaamste bezigheid   

Duits: studieren (de) Engels: study (en) Fins: opiskella (fi) Frans: étudier (fr)

Papiaments: studiá Spaans: estudiar (es) Tsjechisch: studovat (cs) imperfectief

Gangbaarheid

• Het woord studeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "studeren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.