stremmen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
stremmen	stremmend
stremming	gestremd
stremsel

Uitspraak

• Geluid:  stremmen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• strem·men

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘stollen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
stremmen	stremde	gestremd
zwak -d	volledig

Werkwoord

stremmen

1. ergatief neerslaan van opgeloste eiwitten

   • Van het vocht van de lebmaag stremt de melk en ontstaat wrongel. 

2. ergatief tot stilstand komen van verkeer

   • Door het ongeluk stremde al het verkeer. 

Vertalingen

    1. neerslaan van opgeloste eiwitten   

Engels: curdle (en)

Frans: cailler (de)

Gangbaarheid

• Het woord stremmen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stremmen" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.