• staðr
  • Afkomstig uit het Protogermaans
  • Verwant met:

staðr

  1. niet verplaatsend vanaf de plek
  2. rustend
  3. stilstaand
  4. zijn mond houdend
  5. zwijgend
m
i-klasse sterk
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   staðr         staðir      
genitief   staðs         staðar      
datief   stað         staðum      
accusatief   stað         staði      

staðr, m

  1. oord, plaats, plek