sputteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  sputteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• sput·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘pruttelende geluiden maken’ voor het eerst aangetroffen in 1912
• [1-3] frequentatief gevormd uit spuiten met het achtervoegsel -er
• [4] van het Engels sputter dat zelf weer van het Nederlandse sputteren is afgeleid

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
sputteren	sputterde	gesputterd
zwak -d	volledig

Werkwoord

sputteren

1. kleine belletjes of druppeltjes spuug voortbrengen (zoals bij baby's)
2. (figuurlijk) zonder overtuigingskracht blijven tegenspreken
3. spetteren
4. (techniek) proces om een oppervlak met een uiterst dun laagje metaal te bedekken

Gangbaarheid

• Het woord sputteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sputteren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.