snjór
- Afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord snær
snjór, m
- snjór
sterk | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | snjór | snjóar | ||
genitief | snjóar | snjóa | ||
datief | snjó | snjóum | ||
accusatief | snjó | snjóa |
snjór, m