smile
- Geluid: smile (VS) (hulp, bestand)
- Van Middelengels smilen, mogelijk uit het Middelnederduits. Protogermaans *smil-, , Indo-Europees *smei-.[1]
- IPA: /smaɪl/
enkelvoud | meervoud |
---|---|
smile | smiles |
smile
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | to smile |
he/she/it | smiles |
verleden tijd | smiled |
voltooid deelwoord |
smiled |
onvoltooid deelwoord |
smiling |
gebiedende wijs | smile |
smile
- smi·le
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
smile |
smiler |
smilte |
smilt |
Klasse 2 zwak |
smile
- glimlachen
- «Han smilte fra øre til øre.»
- Hij glimlachte van oor tot oor.
- «Han smilte fra øre til øre.»
- (figuurlijk) lichtend, vriendelijk
- «Bygda lå der og smilte i sommerdagen.»
- Het gebouw lag vriendelijk daar in de zomerse dag.
- «Bygda lå der og smilte i sommerdagen.»
- [1] smile bredt
breed glimlachend
- [1] smile vennlig
vriendelijk glimlachen
- [2] smilende egg
het zachte ei
- smi·le
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
smile |
smiler |
smilte |
smilt |
Klasse 2 zwak |
smile
- glimlachen
- «Ho smilte til meg.»
- Ze glimlachte naar me.
- «Ho smilte til meg.»
- (figuurlijk) lichtend, vriendelijk
- «Bygda låg og smilte i sommardagen.»
- Het gebouw lag vriendelijk in de zomerse dag.
- «Bygda låg og smilte i sommardagen.»
- [1] smile breitt
breed glimlachend