sloučit

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /slou̯tʃɪt/

Woordafbreking

• slou·čit

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het werkwoord loučit met het voorvoegsel s-

Werkwoord

sloučit perfectief  

1. samenvoegen
2. (scheikunde) reageren

Vervoeging

		enkelvoud	meervoud
eerste persoon		sloučím	sloučíme
tweede persoon	informeel	sloučíš	sloučíte
	formeel	sloučíte
derde persoon		sloučí	sloučí

Synoniemen

• slučovat imperfectief

Antoniemen

• vylučovat imperfectief / vyloučit perfectief

Afgeleide begrippen

• sloučení o
• sloučenina v
• sloučený

Typische woordcombinaties

• sloučit se perfectief

Verwante begrippen

• slučovací
• slučovat se imperfectief

Paroniemen

• sloužit perfectief

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)