slechten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  slechten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈslɛxtə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• slech·ten

Woordherkomst en -opbouw

erfwoord afkomstig van : Middelnederlands: slichten, sligten Oudnederlands: slihten, in de betekenis van ‘vlak maken’, aangetroffen vanaf 1100 Germaans: *slihtijan ‘glad, vlak maken’

Verwant in Germaans: West: Duits: schlichten (Oudhoogduits: slihten) Noord: Zweeds: släta (Oudnoords:  sletta  )

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
slechten	slechtte	geslecht
zwak -t	volledig

Werkwoord

slechten

1. overgankelijk (verouderd) tot op de grond toe afbreken

   ▸ Ja, met deze zwaarden zullen wij strijden, met deze speren onze vijanden aanvallen, met deze lans vechten, met deze dolk tirannen doorsteken, met dit soort geschut hoge torens verslaan, met deze ijzeren stormrammen hoge muren slechten!

2. overgankelijk (figuurlijk) probleem, moeilijkheid verwijderen, oplossen, opruimen

   • Er moeten nog een paar barrières worden geslecht. 
   • De seksuele revolutie van de jaren 1960 slechtte die algemene taboes rond seksualiteit. 

Hyponiemen

• afslechten, beslechten, bijslechten, inslechten, opslechten

Gangbaarheid

• Het woord slechten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slechten" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.